Dita e parë e shkollës në Rrajcë këtë vit nuk ishte si çdo fillim tjetër. Ndërsa në gjithë vendin nxënësit nisin vitin shkollor me emocion dhe padurim, në Rrajcë emocionet kishin një tjetër peshë. Sidrita, një vajzë e vogël e veshur me kostumin tradicional të krahinës, u ul në bankën e shkollës së re, duke përcjellë me krenari një mesazh të fuqishëm.
Rrajca ruan si askush tjetër traditat dhe kulturën, shkëlqen në fushën e arsimit dhe sheh nga e ardhmja. Kjo skenë e paharrueshme është një dëshmi simbolike e një fitoreje të madhe për komunitetin.
Fshati Rrajcë kishte kohë që e priste këtë ditë. Tre vite më parë, rrezikohej që mbi 700 nxënës të zonës të largoheshin drejt qytetit të Prrenjasit për shkak të mungesës së një godine të denjë për zhvillimin e mësimit.
Por Rrajca nuk u dorëzua. Prindër, nxënës e banorë të thjeshtë, të bashkuar në qëllimin e tyre për të pasur shkollën aty ku ajo e ka historinë, protestuan, bojkotuan dhe rezistuan për dy vite radhazi, duke refuzuar të pranonin kompromise që dëmtonin të ardhmen e fëmijëve të tyre.
Sot, falë kësaj qëndrese qytetare dhe vëmendjes institucionale të Ministrisë së Arsimit dhe Bashkisë Prrenjas, Shkolla e Mesme e Bashkuar “Sali Halili” hapi dyert në një godinë të re, moderne dhe të denjë për misionin që mban.
Me 450 nxënës, laboratorë funksionalë, bibliotekë të rikonstruktuar dhe ambiente sportive në përputhje me standardet europiane, kjo shkollë nuk është thjesht një ndërtesë, është një premtim i mbajtur, një ëndërr e kthyer në realitet.
Nuk është e zakonshme që një komunitet i një zone të madhe rurale si Rrajca të arrijë të ndryshojë rrjedhën e vendimeve institucionale me zërin e tij. Por Rrajca ia doli. Ajo tregoi se këmbëngulja dhe uniteti kanë fuqi për të ndryshuar rrënjësisht fatin e një zone. Shkolla e re është më shumë sesa një investim në arsim; është një rikthim i dinjitetit, i besimit dhe i shpresës.
Rasti i Rrajcës duhet të shërbejë si model për gjithë Shqipërinë, aty ku qytetarët janë të ndërgjegjshëm për të drejtat e tyre dhe të vendosur për të ardhmen e brezave të rinj.
Ndryshimi është i mundur. Dhe sot, në bankat e shkollës ku dikur ra heshtja e mungesës, dëgjohet zëri i fëmijëve që mësojnë, ëndërrojnë dhe rriten aty ku u takon. Rrajca nuk humbi shkollën; përkundrazi, ajo fitoi shumë më tepër—fitoi një të ardhme të ndërtuar me krenari dhe vendosmëri.
albaniaexpress.al
