Më tej, gazeta italiane thekson se është Korridori VIII, një nga dhjetë rrugët pan-evropiane, që do të lidhë portin e Barit me portin e Durrësit në Shqipëri. Sipas Huffington Post, Korridori do të sigurojë zhvillim më të madh, prosperitet më të madh dhe siguri më të madhe jo vetëm për Italinë, jo vetëm për Shqipërinë, por për Evropën në tërësi.
“Meloni dhe Rama së bashku…”/ Gazeta italiane zbulon
Giorgia Meloni dhe Edi Rama
ITALI- Gazeta italiane Huffington Post i ka kushtuar një artikull takimit që u mbajt sot mes dy qeverive Shqipëri- Itali. Huffington Post e nis artikullin, duke shkruar se në takimin Rama-Meloni u nënshkruan 16 marrëveshje dhe u bë premtimi tërësisht politik për të lehtësuar hyrjen e Shqipërisë në Bashkimin Evropian dhe u përmend protokolli i emigrantëve që është ende i bllokuar.
Më tej, gazeta italiane thekson se është Korridori VIII, një nga dhjetë rrugët pan-evropiane, që do të lidhë portin e Barit me portin e Durrësit në Shqipëri. Sipas Huffington Post, Korridori do të sigurojë zhvillim më të madh, prosperitet më të madh dhe siguri më të madhe jo vetëm për Italinë, jo vetëm për Shqipërinë, por për Evropën në tërësi.
Në artikull thuhet gjithashtu një marrëveshje trepalëshe u nënshkrua me Tiranën në muajt e fundit midis Italisë, Shqipërisë dhe Emirateve të Bashkuara Arabe që do të lejojë transportin e energjisë së rinovueshme nga Shqipëria në Itali. Huffington Post vë në dukje se Tirana në fakt po përqendrohet në këtë sektor dhe Roma do të jetë ndër blerësit e parë.
Artikulli i plotë i Huffington Post:
“Një shtyllë kurrizore që fillon në Puglia dhe arrin në brigjet e Detit të Zi, duke kaluar nëpër Shqipëri, Maqedoninë e Veriut dhe Bullgarinë.” Giorgia Meloni sapo është larguar nga Palazzo Stucchi. Në Villa Doria Pamphilj, ajo u takua me Edi Ramën dhe ministrat shqiptarë në samitin e parë ndërqeveritar midis dy vendeve. Nga Roma, kryeministrja rilançoi një zgjidhje infrastrukturore dhe strategjike të mbështetur fuqimisht nga Italia, veçanërisht kundër Rusisë.
16 marrëveshje, disa çështje teknike, premtimi tërësisht politik për të lehtësuar hyrjen e Tiranës në Bashkimin Evropian dhe protokolli i emigrantëve që është ende i bllokuar. Ekspertët në Palazzo Chigi, megjithatë, po nxjerrin në pah një çështje tjetër të trajtuar në bisedimet e Romës. Një kapitull i hapur më shumë se 30 vjet më parë dhe tani përsëri i rëndësishëm, me urgjencë më të madhe se kurrë më parë dhe po aq shumë probleme.
Është Korridori VIII, një nga dhjetë rrugët pan-evropiane, që do të lidhë portin e Barit me portin e Durrësit në Shqipëri. Prej andej, përgjatë 1300 kilometrave hekurudhë dhe 960 kilometrash asfalt, do të arrijë në Maqedoninë e Veriut, Shkup dhe së fundmi në Bullgari. Konkretisht, në terminalet e porteve të Burgasit dhe Varnës, pra në Detin e Zi. Ky korridor energjetik dhe tregtar është shtyrë prej kohësh nga Italia për të lehtësuar kostot shtesë të shkaktuara si rezultat i luftës në Ukrainë. Faturat e shërbimeve, para së gjithash.
Disa projekte kanë mbetur ende të bllokuara, mes studimeve të fizibilitetit dhe ndërlikimeve teknike. Është e vështirë të përmbushësh afatin e caktuar dhe të shtyrë vazhdimisht nga qeveritë. Në fakt, ky projekt e ka origjinën në një Evropë tjetër. Ideja e dhënies së infrastrukturës në bregdetin e Adriatikut me statusin e një korridori multimodal filloi me ndryshimin në Planin e Përgjithshëm të Transportit (PGT) në vitin 1991.
Afati kohor i përfundimit mbetet i paqartë, por qeveria italiane e ka përfshirë atë midis temave kryesore të takimit të saj me kryeministrin Rama. Meloni e përsëriti këtë edhe në konferencën e saj për shtyp. Korridori “do të sigurojë zhvillim më të madh, prosperitet më të madh dhe siguri më të madhe jo vetëm për Italinë, jo vetëm për Shqipërinë, por për Evropën në tërësi”.
Në takimin e sotëm, vazhdoi kryeministrja, “ne i kushtuam një pjesë të konsiderueshme të punës sonë bashkëpunimit në fushat e energjisë, lëvizshmërisë, infrastrukturës dhe transportit”. Fokusi “i veçantë” ishte në “krijimin e Korridorit VIII”. Kjo shtyllë strategjike “do t’i afrojë gjithnjë e më shumë brigjet e Adriatikut dhe do ta bëjë atë një korridor strategjik, duke e bërë infrastrukturën ekonomike, logjistike dhe energjetike, veçanërisht në Italinë Jugore, të disponueshme për të gjithë”.
Kjo nuk është hera e parë që qeveria italiane flet me entuziazëm për qendrën e ardhshme që do të ndërtohet në Italinë Jugore. Një qendër logjistike dhe energjetike ose më saktë, “strategjike”, siç e quan qeveria italiane.
Qeveria Meloni po zgjeron, megjithëse me një afat kohor domosdoshmërisht afatgjatë, disa qendra tregtare. Gjithashtu në sektorin e energjisë, një marrëveshje trepalëshe u nënshkrua me Tiranën në muajt e fundit midis Italisë, Shqipërisë dhe Emirateve të Bashkuara Arabe që do të lejojë transportin e energjisë së rinovueshme nga Shqipëria në Itali. Tirana, në fakt, po përqendrohet në këtë sektor, dhe Roma do të jetë ndër blerësit e parë.
I ndryshëm dhe edhe më futurist është IMEC (Korridori Evropian Indo-Mesdhetar), korridori që shtrihet nga Mumbai në Trieste, duke kaluar Mesdheun dhe, mbi të gjitha, Gadishullin Arabik dhe, për rrjedhojë, Izraelin. Është një rrugë me gropa, në të cilën qeveria Meloni po investon shumë. Kryeministrja është në dijeni të këmbënguljes amerikane për këtë çështje.
Zëvendëspresidenti i SHBA-së J.D. Vance e ka diskutuar atë me Melonin dhe Presidentin Indian Modi dhe Ministri i Jashtëm Antonio Tajani ka emëruar ish-këshilltarin diplomatik të qeverisë italiane, Francesco Maria Talò, si të dërguar special për IMEC.
Ashtu si “Korridori 8”, edhe “IMEC” pengohet nga pasiguritë që rrjedhin nga konflikti në Lindjen e Mesme. Por në rastin e aksesit të tij në Detin e Zi, vështirësia është edhe më urgjente: qendra italiane dhe dalja bullgare janë një përgjigje ndaj krizës energjetike dhe tregtare të shkaktuar nga pushtimi i Ukrainës nga Rusia. Një përgjigje gjeopolitike dhe, në të ardhmen, një shkëputje nga varësia ruse.
Pa u thelluar në skenarin e luftës, vetë Rama falënderoi sot Tajanin, “i cili, si një evropian i hershëm, ka qenë gjithmonë një mik i Shqipërisë”. Një përkëdhelje e bazuar mirë: “Nëse sot korridori, strategjik për Evropën dhe NATO-n, për tregtinë dhe mbrojtjen, ka filluar me ritëm të shpejtë, kjo është falë Ministrit të Jashtëm Italian, i cili po mbikëqyr personalisht projektin”.
Me një afat ende të pasigurt, është e vështirë të vërtetohet përshpejtimi i projektit. Është e vërtetë që në vitin 2023, në Brindizi, kreu i Farnesinës i siguroi homologët e tij për projektin, duke e quajtur atë një “urë drejt Ballkanit”, me Italinë në ballë.
Një bosht strategjik që “do të mundësojë një fazë rritjeje dhe zhvillimi ekonomik”, shpjegoi Tajani, dhe gjithashtu do të sigurojë “veprime më të mira për të luftuar trafikimin e qenieve njerëzore përgjatë rrugës ballkanike”. Diplomacia hekurudhore dhe tregtare i shërben interesave tona, por, siç shpjegon një burim shtetëror, ajo shërben gjithashtu për të mbajtur Ballkanin Perëndimor pranë familjes evropiane, pa i izoluar ata ose, akoma më keq, pa vazhduar të shikojnë nga Moska.
Pranimi i Ballkanit Perëndimor në BE është një objektiv i deklaruar brenda qeverisë. Një zgjerim, pra. Ose, për të përdorur fjalët e Melonit, një “ribashkim i Evropës”. Edi Rama thotë se është madje “gati të nënshkruajë për t’u përfaqësuar nga Komisioneri Europian italian.
Do të ishte shumë e vështirë të kishim dy komisionerë për të njëjtin vend, sepse jemi i njëjti vend”. Shqipëria dëshiron Evropën; “Ne jemi fanatikë të vlerave evropiane”, siguron ai. Korridori tregtar është gjithashtu një mjet për të arritur këtë qëllim.
