Nga Bujar Qesja, Mjeshtër i Madh
Lajmi i emërimit të Klodiana Spahiut si nënkryetare e Kuvendit të Shqipërisë, u përhap në Durrës si gëzim i madh familjar. “E meriton! Na nderoi të gjithëve!” thoshin qytetarët në rrugë, në kafene, në spital. Nuk ishte lajm thjesht politik, por ndjesi qytetare
Në historinë e një qyteti, gjithmonë dalin figura që nuk jetojnë thjesht për veten, por për të tjerët. Nuk matin suksesin me pasuri apo privilegje, por me sa zemra kanë prekur, sa jetë kanë shpëtuar, sa shpresa kanë ndezur.
Një prej këtyre figurave të Durrësit, është pa dyshim Klodiana Kërtusha Spahiu: mjeke, kardiologe, pedagoge, intelektuale dhe deputete, e cila sot mban një prej funksioneve më të rëndësishme në hierarkinë e legjsliativit: nënkryetare e Kuvendit të Shqipërisë.
Ky është kurorëzim i një rruge të gjatë, të vështirë, por të ndritur, ku profesionalizmi, qytetaria dhe humanizmi janë shkrirësë toku. Nuk është rastësi që ky vlerësim i lartë, vjen për një grua që prej më shumë se dy dekadash është mishërim i dashurisë për njerëzit, i devotshmërisë për shërbimin publik dhe i besnikërisë ndaj qytetit të saj të lindjes, Durrësit.
Zemra që nisi të rrahë për mjekësinë dhe njerëzit
Lindur më 22 maj 1973 në Durrës, Klodiana Spahiu do të rritej me atë përmallim tipik të qytetit bregdetar, ku deti të mëson të jesh i hapur, i duruar dhe i pafund si horizonti i tij. Studimet i ndoqi në Fakultetin e Mjekësisë të Universitetit të Tiranës, ku u diplomua për Mjekësi të Përgjithshme në vitin 1997. Pasioni i saj për zemrën njerëzore jo vetëm si organ jetik, por si simbol i dashurisë dhe jetës e çoi drejt specializimit në kardiologji, fillimisht në QSUT, më pas në Itali, pranë universiteteve dhe spitaleve më të njohura të Romës dhe Pizës.
Ajo nuk u mjaftua kurrë me një diplomë. U formua vazhdimisht, kreu specializime në ekokardiografi, në eko-doppler, në kardiologjinë joinvazive dhe invazive, duke hyrë në thellësi të asaj që përbën mekanizmin më të ndërlikuar dhe më delikat të trupit: zemrën. Ky formim nuk është thjesht shkencor, por edhe shpirtëror.
Për Klodianën, çdo pacient nuk ishte rast klinik, por një jetë, një histori, një njeri që meriton gjithë përkushtimin dhe dashurinë e saj.
Nga klinika te politika, e njëjta dashuri për shërbimin
Në QSUT dhe në spitalin e Durrësit, , Klodiana Spahiu fitoi jo vetëm respektin e kolegëve, por mbi të gjitha mirënjohjen e pacientëve. Njerëzit flasin për të me një thjeshtësi prekëse: “Na ka ndihmuar, nuk na ka lënë vetëm, ka bërë gjithçka që ka mundur.” Ky është kapitali më i madh i një mjeku, dashuria e pacientëve.
Por qytetarët e Durrësit panë te Klodiana edhe një përfaqësuese të jashtëzakonshme. Në vitin 2009 ajo hyri në politikë dhe u bë deputete e Kuvendit të Shqipërisë. Dhe nuk u largua më. Për pesë legjislatura me radhë, ajo ka qenë aty, në sallën e parlamentit, si zë i qytetit të saj, si ndërmjetëse e halleve dhe shpresave të qytetarëve me institucionet e shtetit.
Në komisione, nënkomisione, grupe miqësie parlamentare, Klodiana Spahiu ka sjellë jo vetëm ekspertizën e një mjekeje, por edhe kulturën e dialogut dhe respektit. Mbetet figurë që nuk u përfshi kurrë në zhurmën boshe të politikës, por krijoi shembullin e qetësisë, arsyes dhe përkushtimit.
Nënkryetare e Kuvendit nder për Durrësin
Emërimi i saj nga kryeministri Rama si nënkryetare e Kuvendit, nuk është thjesht vendim politik, por vlerësim i madh për karrierë të ndritur që mishëron besimin e njerëzve. Është moment krenarie jo vetëm për të, por për gjithë Durrësin.
Qytetarët e kanë pritur këtë lajm me gëzim të sinqertë. Sepse shohin te Klodiana Spahiu një prej tyre, njeri të thjeshtë, që nuk e ka harruar kurrë rrënjën dhe lagjen, që nuk ka harruar as jetimët, as shtresat në nevojë, as njerëzit e thjeshtë të qytetit. Për ta, ajo është “doktoresha jonë”, “vajza e Durrësit” që sot përfaqëson jo vetëm qytetin, por gjithë Shqipërinë në post të lartë vendimarrës.
Ky është moment ku politika bëhet njerëzore, ku pushteti bëhet mjet për shërbim, ku qytetaria ngrihet në piedestal. Dhe këtë e mishëron më së miri Klodiana Spahiu.
Në sallën e Kuvendit, Klodiana nuk ka qenë pjesë e zhurmës, por e arsyes. Jo pjesë e konflikteve, por e dialogut. Ajo solli stilin e një mjekeje që kërkon zgjidhje dhe shërim, jo acarim. Dhe kjo e bëri të respektohej nga të gjithë krahët.
Grua, zonjë, mjeke, një shpirt human
Në kohën kur shoqëria shqiptare ka nevojë për modele të pastra, për figura që të frymëzojnë, për njerëz që të tregojnë se suksesi nuk është kompromis por përkushtim, Klodiana Spahiu qëndron si shembull i gjallë. Ajo është një grua që ka arritur të bashkojë profesionalizmin dhe humanizmin, shkencën dhe shpirtin, politikën dhe qytetarinë.
Durrsaket e duan sepse i ka dashur gjithmonë. Dhe ky është sekreti i suksesit të saj. Nuk është thjesht titulli i mjekes apo i deputetes, por dashuria për njerëzit që e bën Klodianën të veçantë.
Sot, në këtë ditë të veçantë për të dhe për qytetin, mund të themi me bindje se Klodiana Spahiu është jo vetëm nënkryetare e Kuvendit, por edhe zemër e madhe që rreh fort për njerëzit. Dhe ky është titulli më i lartë që njeriu mund të mbajë.
Historia e saj është thirrje për të gjithë: të shërbejmë me dashuri, të japim pa pritur gjithmonë të marrim, të mbetemi besnikë ndaj rrënjëve tona dhe ndaj njerëzve tanë. Në fund, kjo është ajo që mbetet. Dhe kjo është ajo që sot e bën Klodianën figurë të dashur, një nënë, një mjeke, një përfaqësuese dinjitoze e Durrësit dhe e Shqipërisë.
Deputetja e qytetarëve
Në vitin 2009, qytetarët e Durrësit i besuan një rol të ri: deputeten e tyre. Pesë herë radhazi, ata e zgjodhën për t’i përfaqësuar në Kuvend. Ky është rekord i pakrahasueshëm, një testament i lidhjes së saj të thellë me qytetin.
Në parlament, ajo nuk u shqua për zhurmë apo fjalime të ashpra. U shqua për tonin e arsyes, për zërin e matur, për kulturën e dialogut. Si mjeke, ajo e di se kur zemra punon me ritëm të qetë, organizmi është i shëndetshëm. Ashtu edhe shoqëria.
Një qytetar i thjeshtë e shprehet shkurt:
“Klodiana nuk është politikanë si të tjerët. Ajo është e jona. Dhe kur flet, e dimë se flet me shpirt.”
Një jetim, i rritur në institucion, pohon:
“Na ka ndihmuar gjithmonë, pa kamera, pa bujë. Është si nënë për ne.”
Një zonjë e thjeshtë, me duar të lodhura nga jeta, tregon:
“Nuk e kam takuar kurrë personalisht, por kur dëgjoj për të, më mbushet zemra. Sepse e di që ka njerëz të tillë që mendojnë për ne.”
Një ish-pacient flet me krenari:
“Tani gjithë Shqipëria do të shohë atë që ne e dimë prej kohësh, që është një grua e madhe, një shpirt i madh.”
Qytetarët e Durrësit e ndjenë, sikur në këtë karrige të lartë po ulet edhe qyteti i tyre. Është nga ato raste kur përfaqësuesi dhe qyteti bëhen një.
Urimet që mbërritën nga njerëzit ishin të sinqerta, të ngrohta. Nga jetimët, nga pensionistët, nga pacientët e saj të dikurshëm, nga kolegët, nga miqtë dhe bashkëqytetarët. “Zemra e Durrësit u ngjit në majë,” thonë me krenari.
Në qytetin ku deti i sheh të gjitha, emri i saj tashmë është i gdhendur mes figurave që e nderojnë Durrësin. Dhe njerëzit do të vazhdojnë ta përshëndesin me fjalët më të thjeshta e më të bukura:
-Urime, doktoreshë Klodiana! Ti je zemra e jona, krenaria e Durrësit, Nënkryetarja e Kuvendit të Shqipërisë!
