Ish-deputeti socialist i Lezhës, Eduard Ndocaj, i njohur gjerësisht nga publiku si “Kaubojsi”, sjell para lexuesit një tjetër dimension të jetës së tij përmes librit të ri “Jeta ime”, një autobiografi e shkruar me sinqeritet dhe ndjeshmëri, që zbërthen jetën e tij personale, profesionale dhe politike në katër kapituj.
I publikuar në 50-vjetorin e lindjes së autorit, libri nuk është vetëm një ditar rrëfimtar i përvojave individuale, por edhe një dokument social që pasqyron rrugëtimin e një shqiptari nga klasat e thjeshta të fëmijërisë në veri të vendit, te gomonia e emigracionit, sfidat e sipërmarrjes në Lombardi dhe deri në ulësen e deputetit në Kuvendin e Shqipërisë.
“Secili prej nesh mban brenda vetes një autobiografi”, shkruan Ndocaj në hyrje të librit. Por ndryshe nga shumë të tjerë që e ruajnë këtë në heshtje, ai vendosi ta ndajë me publikun, duke sjellë një narrativë jetësore që prek sfidat reale të emigrantëve shqiptarë, ngjitjen e vështirë në botën e biznesit dhe më pas kalimin befasues në skenën politike shqiptare si një figurë “antirrymë”.
Libri rrjedh natyrshëm, me gjuhë të thjeshtë dhe të drejtpërdrejtë, ku autori nuk shmang temat e vështira; përkundrazi, i hyn thellë përvojave të tij si njeri që ka gabuar, është rrëzuar, por edhe ka ditur të ringrihet më i fortë.
Rrëfimet për jetën në Greqi dhe Itali do të gjejnë rezonancë të fortë te shumë lexues që kanë përjetuar emigracionin, por edhe te të rinjtë që kërkojnë frymëzim për të ndërtuar një të ardhme më të mirë.
Në mënyrë të veçantë, Ndocaj ndalet edhe në pasionin e tij për pikturën, të cilën nuk e sheh si profesion, por si formë shpërthimi emocional dhe krijimtarie. “Piktura është çështje pasioni që më lejon të shpreh emocione, ide dhe përjetime përmes ngjyrave”, shkruan ai.
Ky libër është gjithashtu një pasqyrë e jetës politike në Shqipëri, e përshkuar përmes përjetimeve të një deputeti që nuk pranoi të futej në kornizat e zakonshme të sistemit, duke mbetur një zë i veçantë dhe shpeshherë i pazakontë në Kuvendin shqiptar.
Në “Jeta ime”, lexuesi do të gjejë emra, ngjarje, përballje dhe reflektime të një njeriu që nuk ka kërkuar të fshehë asgjë, por përkundrazi, të tregojë se suksesi nuk vjen pa sfida, pa humbje dhe, mbi të gjitha, pa guximin për të qenë vetvetja.
Autobiografia e Eduard Ndocajt është një kontribut i rëndësishëm në letërsinë dokumentare shqiptare, që meriton vëmendje jo vetëm për vlerën e saj letrare, por edhe si dëshmi e kohëve moderne dhe figurave që kanë lënë gjurmë në to.
albaniaexpress.al
