Në një realitet politik ku fjalët shpesh humbin peshën dhe ku premtimet bëhen monedhë e shpenzueshme, vjen një mesazh ndryshe: i qetë, i sinqertë dhe i mbushur me reflektim njerëzor. Deputetja e Partisë Socialiste për Qarkun Shkodër, Marjana Koçeku, ka ndarë në rrjetet sociale një postim që tejkalon kufijtë e një shënimi personal. Është një thirrje ndërgjegjeje për të gjithë ata që mbajnë përgjegjësi publike.
“Shumë pak e kanë fatin dhe privilegjin të jenë në vendin e duhur dhe në momentin e duhur, për të skalit emnin e tyne për mirë në historinë e një kombi”, shkruan ajo në fillim të postimit, duke vënë gishtin mbi një të vërtetë të thellë: se pushteti nuk është qëllim, por mjet për të lënë gjurmë në jetën e të tjerëve.
Në një fotografi që ka qarkulluar së fundmi, e cila përfshin deputetin më të vjetër dhe deputeten më të re të Kuvendit, Marjana Koçeku gjen frymëzim për reflektim. E ndalur përpara kontrastit mes brezave, ajo i kujton vetes dhe të gjithëve se koha në politikë është e kufizuar, por përgjegjësia është e përjetshme.
“Disa nga ata njerëz e kanë shpërdoru këtë mundësi të artë; pak prej tyre e kanë pas urtësinë, duke u rujt nga egoja dhe interesat personale, për me lanë gjurmë të mira në histori”, shton ajo, duke prekur një plagë të njohur të shoqërisë shqiptare: zhgënjimin nga politika e interesit dhe e individualizmit të shfrenuar.
Koçeku nuk premton mrekulli dhe as nuk përdor tone triumfaliste. Përkundrazi, me një përulësi të rrallë në diskursin publik, ajo pohon:
“Ndoshta një mandat deputeti nuk mjafton për me lanë gjurmë ndryshimi që zgjasin në kohë. E megjithatë, unë do të baj çdo përpjekje që zani i njerëzve që përfaqësoj të mund të dëgjohet.”
Në fund, ajo lëshon një lutje – jo për karrierë më të gjatë, jo për më shumë pushtet, por për diçka shumë më fisnike:
“I lutem Zotit fort, që mos të lej emnin e skalitur për keq në historinë e kombit tem.”
Kjo fjali e fundit përmbledh thelbin e një politike që i mungon shpesh vendit tonë: politika e nderit, e ndërgjegjes, e përgjegjësisë. Në vend të arrogancës së pushtetit, Marjana Koçeku zgjedh përgjegjësinë e shërbimit. Në vend të vetëreklamimit, zgjedh reflektimin. Në vend të premtimeve të mëdha, ofron një angazhim të heshtur, por të thellë, që emri i saj të mos mbetet një njollë në historinë e këtij vendi.
Në një kohë kur shumë e shohin politikën si mjet për të marrë, ajo kërkon të japë. Dhe kjo, në vetvete, është një akt që meriton vëmendjen e opinionit publik dhe respektin e çdo qytetari.
